Een Italiaan neemt ‘s ochtends een espresso bij zijn barista voor hij aan het werk gaat; hij parkeert zijn scooter en agenda, neemt de tijd om de dag te beginnen met een praatje aan de bar en de smaak van koffie. Het heeft alle schijn van een ontspannen begin van de dag.
Hartmut Rosa, hoogleraar sociologie in Jena en New York, zegt dat ons leven niet meer wordt bepaald door de vraag wat we belangrijk vinden, maar door verhaastingsprocessen. Technische verhaasting – auto, vliegtuig, telefoon, e-mail, sociale verhaasting – vaker wisselen van partner, baan en individuele verhaasting – berichten afhandelen van e-mail, facebook, twitter, instagram, snapchat. Deze verhaastingsprocessen roepen een gevoel op van tijdgebrek, met als gevolg dat we in de veronderstelling zijn meer te moeten doen en te willen beleven.
Ik ga een espresso drinken en even lummelen en in gedachten wandel of fiets ik in de buurt van een herberg in Nederland. Na een dag uitwaaien is de ontvangst in zo’n herberg, waarin personeel en sfeer de ruimte geven om na te genieten van de schoonheid van de omgeving, een warme afsluiting.
